NOWELIZACJA PRZEPISÓW W ZAKRESIE PROCEDUR AML – NOWE OBOWIĄZKI BIUR KSIĘGOWYCH

NOWELIZACJA PRZEPISÓW W ZAKRESIE PROCEDUR AML

(PRZECIWDZIAŁANIE PRANIU PIENIĘDZY ORAZ FINANSOWANIU TERRORYZMU)

Z dniem 31 lipca 2021 r. weszła w życie nowelizacja ustawy z dnia 30 marca 2021 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

Nowe przepisy wprowadziły szereg zmian w zakresie procedur AML (Anti-Money Laundering). Są to procedury mające na celu przeciwdziałanie praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, które muszą zostać wprowadzone u określonych przez ustawę przedsiębiorców.

Jakie zmiany wprowadziła nowelizacja ustawy?

Pierwszą istotną zmianą jest zmiana definicji instytucji obowiązanej. Instytucje obowiązane to przedsiębiorcy, na których nałożono obowiązki związane z monitorowaniem oraz analizą transakcji przeprowadzanych przez ich klientów.

Ustawa zawiera zamknięty katalog instytucji obowiązanych, do których zaliczają się m.in. banki krajowe, oddziały banków zagranicznych, oddziały instytucji kredytowych, spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, zakłady ubezpieczeń, doradcy podatkowi.

Od dnia 31 lipca 2021 r. katalog instytucji obowiązanych został powiększony w szczególności o przedsiębiorców, których podstawową działalnością gospodarczą jest świadczenie usług polegających na sporządzaniu deklaracji, prowadzeniu ksiąg podatkowych, udzielaniu porad, opinii lub wyjaśnień z zakresu przepisów prawa podatkowego lub celnego.

Są to zatem wszystkie biura rachunkowe, bez względu na formę i rozmiar prowadzonej działalności gospodarczej.

Jakie obowiązki nałożono na instytucje obowiązane?

Na instytucje obowiązane nałożono szereg obowiązków związanych z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

Jednym z najbardziej istotnych obowiązków jest stworzenie wewnętrznej procedury, która ma określać zasady postępowania celem ograniczenia ryzyka związanego z praniem pieniędzy oraz finansowaniem terroryzmu.

Wskazana procedura obejmuje w szczególności zasady rozpoznawania i oceny ryzyka prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu, zasady wykonywania obowiązków w zakresie przekazywania Generalnemu Inspektorowi informacji o transakcjach czy zasady upowszechniania wśród pracowników instytucji obowiązanej wiedzy z zakresu przepisów o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

Nowelizacja rozszerzyła zakres wewnętrznej procedury o:

– zasady odnotowywania rozbieżności między informacjami zgromadzonymi

w Centralnym Rejestrze Beneficjentów Rzeczywistych a informacjami o beneficjentach rzeczywistych klienta ustalonymi w związku ze stosowaniem ustawy

– zasad dokumentowania utrudnień stwierdzonych w związku z weryfikacją tożsamości beneficjenta rzeczywistego oraz czynności podejmowanych w związku z identyfikacją jako beneficjenta rzeczywistego osoby fizycznej zajmującej wyższe stanowisko kierownicze.

Kolejnym obowiązkiem instytucji obowiązanej jest identyfikacja i ocena ryzyka związanego z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu. Analiza ta polega na określeniu podatności przedsiębiorcy na ryzyko prania pieniędzy przy jego udziale lub przy jego pośrednictwie.

Ocena ryzyka powinna być sporządzona w postaci papierowej lub elektronicznej i aktualizowana nie rzadziej niż co dwa lata.

Instytucja obowiązana ma również obowiązek wyznaczenia osoby odpowiedzialnej za prawidłowe wdrożenie procedury AML oraz jej realizację.

Kolejnym istotnym obowiązkiem jest wdrożenie procedury identyfikacji i weryfikacji klientów.

Oznacza to obowiązek ustalenia następujących danych: imię i nazwisko, obywatelstwo, państwo urodzenia, numer PESEL. W przypadku osób prawnych –  szczegółowe dane dotyczące osoby uprawnionej do jej reprezentacji, a także dodatkowo firmę osoby prawnej, jej formę organizacyjną, adres siedziby lub miejsca prowadzenia działalności oraz numer NIP.

Ustawa nakłada również obowiązek przeprowadzania szkoleń, których celem jest podnoszenie poziomu wiedzy osób wykonujących obowiązki z zakresu AML, w szczególności pracowników przedsiębiorcy będącego instytucją obowiązaną.

Co istotne, szkolenia powinny być przeprowadzane regularnie, a nie jednorazowo.

Jak przedstawiają się sankcje za niewykonanie obowiązków wynikających z ustawy?

Niewykonanie przez instytucję obowiązaną spoczywających na niej obowiązków może skutkować 2 rodzajami sankcji:

• administracyjnymi oraz
• karnymi.

Do katalogu kar administracyjnych zaliczają się w szczególności:

• nakaz zaprzestania podejmowania przez instytucję obowiązaną określonych czynności;
• cofnięcie koncesji lub zezwolenia albo wykreślenie z rejestru działalności regulowanej;
• zakaz pełnienia obowiązków na stanowisku kierowniczym przez osobę odpowiedzialną za naruszenie przez instytucję obowiązaną przepisów ustawy, przez okres nie dłuższy niż rok;
• kara pieniężna, która może zostać nałożona do wysokości dwukrotności kwoty korzyści osiągniętej lub straty unikniętej przez instytucję obowiązaną w wyniku naruszenia albo – w przypadku gdy nie jest możliwe ustalenie kwoty tej korzyści lub straty – do wysokości równowartości kwoty 1 000 000 euro.

Sankcje karne związane z niedopełnieniem obowiązków wynikających z ustawy to kara pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Jeżeli sprawca czynu działa nieumyślnie, podlega wówczas karze grzywny.

Nasza Kancelaria oferuje pomoc prawną w zakresie wdrożenia procedur AML. Serdecznie zapraszamy do współpracy.